Tam 17 aylık oldu kuzum... Bir ay sonra 1.5 yaşında olacak inş...Nasıl geçti gitti zaman... Küçücük bir adam oluverdi... Sofranın başköşesine oturan, kendi tabağı çatalı kaşığı olan ve kendi yiyip içen küçümencik bir adam...Bardağında suyu dökmeden içebilen... Akşamları biberonunu alıp babasına netteki ananesine, dayılarına bay bay yapıp uyumaya giden..Kendi uyuyor akşamları artık oldukça uzun bir zamandır...Öğlenleri beraber uyuyoruz normalde ama az önce kendisi yatmak istedi beşiğine ve kendi kendine uyudu... İnanamadım ... Umarım hep kendi uyur bundan sonra... Dili açıldı... Beş kuruş veriyoz konuşsun diye ama sonra on kuruş veriyoz susmuyor... Söylediğimiz hemen her kelimeyi tekrar ediyor artık... Artist diyorum ona bıcı bıcı yaparken.. O da bana diyor aynısını artişt... banyo yapmak hala en büyük keyfi... Artık daha çok ağlayıp tepiniyor banyodan çıkarken... Çıkmak istemiyor bir türlü... Havalar ısınsın iyice bir leğene oturtacam akşama kadar... Bıkana kadar...
Havalar halen soğuk... Adda gidecez annecim deyince nasıl seviniyor anlatamam... Hemen montunu, şapkasını atkısını alıyor kapıda bekliyor... Ama bu soğukta addamız kapıdan çıkıp arabaya binip bir başka eve geçmek oluyor... Tek özgürlük alanımız camdan dışarda görebildiklerimiz... Kuşların geçişini görsün hemen camdayız... Özgür olanları izlemek istiyor sanki... Bari onu yapabileyim der gibi... Bağırıyor' kuşlara bişeyler anlatıyor... Pakistanı en çok bu yüzdende özlüyoruz... Şimdi orda olsaydık kuzum cirit atardı ortalıklarda, yeşillik alanlarda, jasmine parklarda... Yada her hafta sonu zoo'ya götürürdük onu sadece tv den görmezdi havhavları, cikcikleri.... Ama hepsi hayal artık sadece...Bundan sonraki hayatımız bu... Ev ve biz...:(
Üstüne giydiği yeni bir şeyin farkına varıyor artık.. Hatta bizim giydiğimiz yeni şeylerin bile... Yeni papuç almıştık kuzuma... Hayli zaman onunla dolandı kendi giyip çıkarmaya çalıştı...:)
