cam temizlikçileri iş başında..

hulusi camları çok kirli görmüş olacak ki kreş dönüşü ilk yaptığı iş hemen camları temizlemeye girişmek oldu..   

benim küçük küçücük bir ördeğim vaar..

kreş günlüklerine devam ediyoruz.. şarkı öğrenme kabiliyeti iyi galiba bizim küçük sıpanın.. akşam güzel bir sürpriz şarkı söyledi bizim.. ama hareketleri bizi çok güldürdü..

kestirici beni mavili yapti

dün öğlen bir çıktık dışarı pîr çıktık. bayaa yol yürüdük, birkaç yeni ev baktık, pidecide pide yedik, hava karardıktan sonra eve doğru cıktık yayan ve yarışarak. yol üzerinde kestiriciye (berber) uğradık ve ben çok uzlu ve güzel durdum hatta o kadar güzel durdum ki babam bile çok şaşırdı ve bana dondurma aldı. berber amca da bana kırmızı balon verdi kardeşime de sarı balon. kestirici amca benim saçımı rio çizgi filmindeki mavili gibi yaptı...

öğretmenler olmasa...

hulusi bilal artık kreş öğrencisi.. güzel güzel gidiyor okuluna, güzel güzel geliyor.. neşeli.. ama akşamları bize sıkıntı oluşturabiliyor gündüz uyumadığı için olsa gerek :)
yeni şarkılar öğreniyor.. bunlarda birisi de

okul yolu düz gider

çocuklar bayram eder

öğretmenler olmasa

emekler boşa gider

anne bak babam..

dün iki ayağımızı bir pabuca sığdırdı babamız gene.. beni yani hulusiyi okula bıraktı annem ve kardeşimle beraber.. sonra da gitti.. gerçi akşam babam "okul nasıldı oğlum bugün?" diye sorduğunda "okulu sevmedim babacım.. bayıldım.. bayıldım.." dedim ama.. annem de ben okuldayken hastaneye gitti.. midesinde mikrop varmış.. neden acaba? :)) ekrem efendi iki ağaç arasına asılmış bir resim ve yazı görünce "aanne bak babam" dedi gayr-i ihtiyari.. 

korkma kedicik bizden zarar gelmez..

geçen akşam üstü gezmeye gittik kuzularla.. hem parka gider biraz oynarız hem de markete gider bir kaç şey alırız.. malum yarın teyzemiz gelecek köyden hazırlık yapmak lazım.. tabii parkta biraz fazla oyalandık.. kedicik gördük kaydırağın altında.. yerinden hareket etmiyor.. annesinden ayrılmış.. annesini özlemiş.. biz de teselli etmek için "korkma kedicik bizden zarar gelmez.." dedik.. hatta ayrılmak istemedik ama annemiz "çok geç olduğunu, eve iyice geç kaldığımızı" söyleyince eve gittik yavaş yavaş..

çok tatlı değil mi?

uzun bir ara verdik yazılarımıza.. sebebi ise artık Türkiye'de ikamet ediyor olmamız ve henüz evimizde internetin bulunmayışı.. galiba bundan sonra (inş. kısa bir süreliğine) yazılarımıza babamız devam edecek..

bu sıralarda ekrem'in ve hulusi'nin söylediği "çok tatlı değil mi?..". ekrem annesine dönüp "anneciğim çok tatlısın" demesinden bir kaç dakika geçmeden ".. ama ben daha tatlıyım di mi?" demesi ayrı bir tatlılık.

babamız "meraklı minik" isimli bir dergi almış.. içinde uzunkulaklı yarasa ve cüce yarasa resimleri var.. ekrem efendi hemen cüce yarasaları gösterebilirken hulusi efendi hala yarasa arıyor resimde.. yatakta dergiyi okurken hulusi süt içen bebek yarasa resmi gördü ve "çok tatlı değil mi?" dedi..