Bu sene kutlamalar hep gecikmeli gidiyor... Evlilik yıldönümü, doğum günleri, sevgilililer günümüz.. Hepsini bi kaç gün gecikmeli kutladık.. Ama en uzatmalısı bayram kutlaması idi sanırım.. İki ay kadar geç kaldı.. Burada ki bütün Türk arkadaşlar bayram sabahı bir araya gelip kahvaltı yapiyorduk.. Sonrasında çocuklara hediye veriliyordu.. Yurtdışında olan ailelerin en büyük problemi bayramlarda gidecek büyüklerimizin, anne-babalarimizin yanımızda olmayışı.. Normal zamanda da insan biliyor ailesinin çok uzakta olduğunu ama bayramlarda yalnız olmak daha bir koyuyor insana sanırım.. Bu yazıyı bayram sabahı yaziyor olsaydım eğer gözyaşlarımda eşlik etmiş olurdu... Çocuklar icin iyi oluyor böyle etkinlikler... Ellerini öpebilecekleri ve onlara bayram harçlığı verecek büyükleri oluyor.. Yoksa çocuklar bayram ne anlamayacaklar...
.JPG)
Bizim ufaklık henüz anlamiyor tabii ki bayram nedir seyran ned ir..Eline verilen oyuncağın bol gürültü yapması kafii onun için şimdilik:) Birde babasının omzundaysa eğer keyfine diyecek yok..
Açık hava yaradı... Sabah 11 den aksamüstü 4 e kadar dışarda kalınca bizimki baya yoruldu sanırım.. Çoğu zamanını uyuyarak geçirdi... Benim icin rahat oluyor onun gittiğimiz yerlerde uyuması :) Rahat rahat bi çay içemiyorum artik çogu zaman... :(
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder